Το κέντρο ως χώρος πολιτικός εκφράζει την μετριοπαθή πολιτική.
Είναι χώρος ενότητας και διαθέτει ή μπορεί να παραγάγει πρόσωπα ικανά και με λογική για να εμπλουτίσουν την εξαιρετικά εξασθενημένη σήμερα πολιτική τάξη της χώρας. Η σύνθεση, η συναίνεση και η πολιτική συνεννόηση, είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα της κουλτούρας του Κέντρου, γι’ αυτό και η ισχυρή παρουσία του στην πολιτική σκηνή κάθε χώρας, κυρίως ευρωπαϊκής, δεν είναι απλώς αναγκαία, είναι εξαιρετικά ωφέλιμη.
Στην Ελλάδα μάλιστα, των τεραστίων προβλημάτων και των ιδιαιτεροτήτων, με τα κόμματα των άκρων να διεισδύουν σε πλήθη ψηφοφόρων πουλώντας αυταπάτες, δοξασίες και «νταηλίκια», η ύπαρξη του κεντρώου χώρου είναι ζωτικής σημασίας καθώς είναι σε θέση να διατηρήσει κοινωνικές ισορροπίες, να απορροφήσει κραδασμούς και να συμπράξει όποτε απαιτείται, προκειμένου να κυβερνηθεί ο τόπος μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.Ο κετρώος χώρος δεν είναι μια “ουδέτερη ζώνη”, ούτε έχει γνωρίσματα στρατοπέδου παράταξης, όπως έχουν τα κόμματα της Αριστεράς ή της Δεξιάς.
Στο σημείο αυτό πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι ο “κεντρώος χώρος” δεν είναι ο “μεσαίος χώρος”.
Ο κεντρώος χώρος, το Κέντρο, οριζόταν βέβαια σε αντιδιαστολή τόσο προς την παραδοσιακή (κομμουνιστική κατά βάση) Αριστερά όσο και προς την παραδοσιακή Δεξιά (με ό,τι σήμαινε και σημαίνει σε κάθε περίοδο ο όρος αυτός).
Ο κεντρώος, όμως, χώρος δεν ήταν ο χώρος των αμήχανων, μετακινούμενων ή αναποφάσιστων ψηφοφόρων, αλλά ένας πολύ συγκεκριμένος και πολιτικά και ιδεολογικά οριοθετημένος χώρος που στην Ελλάδα προήλθε ιστορικά κατά βάση μέσα από τη μεγάλη μήτρα του πολιτικού φιλελευθερισμού και όχι του σύγχρονου οικονομικού νεοφιλελευθερισμού), του βενιζελισμού, της αντιβασιλικής και σε μεγάλο βαθμό αντιδεξιάς συσπείρωσης.
Ο “μεσαίος χώρος” είναι ένας χώρος πολιτικά και ιδεολογικά απροκατάληπτος και εν πολλοίς ουδέτερος. Ένας χώρος που δεν θεωρεί τον εαυτό του ταυτισμένο με ένα κόμμα ή μια μεγάλη πολιτική οικογένεια μια “παράταξη”. Ένας χώρος που σχηματίζεται από πολίτες οι οποίοι δεν θεωρούν ότι η κοινωνική και επαγγελματική τους θέση ή η προσωπική ή οικογενειακή τους παράδοση δεν προσδιορίζει κατά τρόπο αυτόματο και μονοσήμαντο την πολιτική τους στάση και την εκλογική τους προτίμηση.
